Kan Jij In Je “Mama Beer Kracht” Staan
om GEWOON NEE TE ZEGGEN tegen diegenen die Macht Misbruiken?
11 Januari 2018 / Lissa Rankin, MD
Om
de één of andere reden, ben ik iemand die mensen aantrekt aan wie zij hun meest
pijnlijke, hartverscheurende verhalen moeten vertellen, die het nodig hebben dat
hun verhaal liefdevol aangehoord en gekend en in ere gehouden wordt zonder te
beschamen of te veroordelen of te willen herstellen. Mensen vertellen me
verhalen die mijn hart breken, verhalen die mij tot tranen toe roeren, verhalen
die mededogen oproepen en mij vullen met verontwaardiging, verhalen die een
hartstochtelijke opwelling in mijn hart veroorzaken om van de wereld een
veiligere plaats te maken voor zachte, gevoelige, diep-voelende zielen. Ik hoor
verhalen die mij kapot maken over artsen die onbedoeld hun macht misbruiken en
schade toebrengen aan precies die mensen waar zij hier voor zijn om van dienst
te zijn. Ik hoor mensen hun #MeToo verhalen over werkgevers die hen lastig
vielen en verkrachten en hen toen bedreigden hen te ontslaan als zij zich niet
stil zouden houden. Ik hoor verhalen over politie en advocaten die niet alleen faalden
om een onschuldig persoon te beschermen die aangerand was; zij misbruikten of
legden hen zelfs onterecht het zwijgen op in die kwetsbare staat. Ik hoor
verhalen van priesters die hun macht misbruiken en jonge kinderen molesteren in
de naam van God. Ik hoor ontelbare verhalen over mensen wiens ouders en broers
en zusters hen molesteerden, het ultieme vertrouwen schadend waartoe ieder kind
in staat zou moeten zijn om te hebben voor de veiligheid in diens eigen
familie. Ik hoor verhalen van mensen die getraumatiseerd werden door goeroes en
spirituele leraren en zelf-hulp auteurs die hun macht misbruiken en de meest
afschuwelijke misdaden tegen Liefde begaan in de naam van “Ik help je alleen
maar om van je ego af te komen.” Ik hoor verhalen van mensen die half dood
geslagen worden door de echtenoot die zegt, “Ik hou van je.” [Zou je dit ooit
in twijfel trekken, DIT is geen liefde. Geloof een misbruiker nooit die jou
manipuleert met “Ik hou van je.” meteen nadat die persoon je mishandeld heeft. Dit
soort van psychologische manipulatie is net zo mishandelend en verwarrend als
het emotionele of fysieke geweld. Liefde misbruikt macht niet - op geen enkele
manier.]
Wat
is er met ons als een dierlijke soort gebeurd op deze planeet? Hoe kwamen wij
aan waar wij nu zijn? Hoe kunnen wij zo ziek zijn dat wij moeders tolereren die
hun kinderen slaan en vaders die hun kleine meisjes verkrachten? Hoe komt het
dat onze artsen ons vernederen, uitschelden en de noden verwaarlozen van
degenen waar zij hier voor zijn om te genezen? Hoe kan het zijn dat onze
onderwijzers onze angstige, kwetsbare, verdrietige kinderen niet kunnen
troosten met een eenvoudige knuffel omdat een knuffel tot verkrachting zou
kunnen leiden?
Liefde
eist dat wij genoeg volgroeien om te zeggen DIT MOET OPHOUDEN. Wij als een
soort moeten onze relatie tot macht veranderen, en de #TimesUp. Echter, hoe zal
dit gebeuren?
Luisteren
naar al deze wrede verhalen kunnen mij vermoeid en cynisch maken - of
uitgeschakeld en bitter - als ik niet in staat zou zijn om deze verhalen met
tederheid in de uitgebreidheid van ons collectieve Hart vast te houden. Met heel
veel hulp van therapeuten en spirituele leraren, heb ik geleerd om al deze pijn
in/naar een opengebarsten waterval van mededogen te transformeren dat vanuit
mijn hart barst, ieder keer dat ik één van deze verhalen hoor. Het mededogen
omvat niet alleen diegenen die het slachtoffer werden van misbruik, maar ook
medeogen voor de daders, aangezien zij ook overduidelijk lijden. Anderszins,
zouden mensen niet in staat zijn om dergelijke wreedheden tegen elkaar te
begaan.
Wraakzuchtig
Mededogen
Zo
uitdagend als het is om ertoe te komen van aangezicht tot aangezicht te komen
staan met de manieren waarop de menselijke wezens elkaar pijn doen, is hier
goed nieuws. Liefde kan zich ver genoeg ontwikkelen om al deze pijn met
zachtheid vast te houden - om het te zien en het vast te houden en er getuige
van te zijn met mededogen maar ook om het naar buiten te roepen, grenzen in te
stellen en consequenties af te dwingen. Liefde tolereert niet neurotisch of
vergeeft te vroeg dergelijk misbruik. Neurotische tolerantie en vroegtijdige
vergiffenis zijn eenvoudig, om Robert Augustus Masters aan te halen, “Conflict
vermijdend in heilig voortslepen.” Liefde kan net zo heftig en krachtig zijn -
vanuit het hart - als dat het zachtaardig, koesterend en barmhartig kan zijn.
Liefde demoniseert of verstoot de daders van misbruik niet, hen de liefdeloze “ander”
van hen makend. In plaats daarvan, breidt Liefde uit om de misbruiker in de
grote armen van liefde vast te houden, hetgeen alles dat niet van Liefde is weg
stript en het voort roept, degenen vasthoudend die Liefde misbruiken
verantwoordelijk houdend zonder hen te demoniseren of te falen door hen in
wraakzuchtig mededogen te houden.
Merk
op wat er binnenin jou gebeurt terwijl deze collectieve energiegolf door onze
cultuur heen uitbarst. Schenk nauw aandacht aan hoe de instroom van energie die
je waarschijnlijk op dit moment voelt jou beïnvloedt. Zorgt het ervoor dat je
uit wilt halen, veroordelen, demoniseren en diegenen te haten die de macht
misbruiken? Of roept het het doordringende, diamant-achtige zwaard van waarheid
voort dat het meedogenloze gezicht van Liefde gebruikt om weg te snijden - met heftige
genade - alles dat niet van Liefde is?
Roept
het gevoelens van veroordelende gerechtigheid op? Zorgt deze kick van macht en
rechtvaardigheid ervoor dat jij je gerechtigd voelt om de misbruikers aan te
vallen met hen te beschamen, te vernederen en te kleineren, jezelf een excuus
gevend om de misbruik makende “anderen”
te verstoten, aldus wij eindelijk de oorlog tegen misbruik kunnen
winnen? Of roept het een liefdevol verlangen op voor vrede te stichten, voor
verantwoordelijkheid, het probleem op te lossen, waarheid en verzoening?
Tegenstelling
Vasthouden
Wat
als wij deze tegenstelling vast kunnen houden - vurig in protest opstaand tegen
diegenen die macht misbruiken, deze cyclus van fysiek, seksueel en emotioneel
geweld stoppend, derhalve weigerend ons te verlagen naar het niveau van diegenen
te haten en te verstoten die beschuldigd werden van het misbruik maken van hun
macht? Zoals wij gezien hebben met de “oorlog tegen terrorisme,” als wij geweld
kiezen tegen de overtreders die wij proberen te stoppen, roepen wij dan niet
eenvoudigweg meer geweld op? Wat als er een andere manier is om hiermee af te
rekenen?
Ja,
machtsmisbruik moet stoppen. De #TimesUp en wij als een collectief houden
rekening met wat dat betekent. Maar wat als het niet zo eenvoudig is als het
polariseren van “het arme, hulpeloze slachtoffer” tegen “de slechte
kwaadaardige misbruiker?”
Ben
Ik Een Slachtoffer?
Tenzij
je gekwetst geraakt bent en je in de verleiding gebracht wordt om mij als
iemand te veroordelen die niet begrijpt hoe het aanvoelt om geslachtofferd te
zijn, schrijf mij alsjeblieft niet zo gemakkelijk af. Ik heb niet het hele
verhaal verteld omdat ik mijn dochtertje niet wil traumatiseren met details die
zij nu nog niet hoeft te horen, maar ik ging het afgelopen jaar door enige
afschuwelijke trauma’s heen - en ik werd mezelf in de vuurlinie gewaar van
misbruik in een rechtszaal met mensen die mij aanvielen toen ik me
geslachtofferd voelde en bescherming nodig had. Ik was geneigd om diegenen te
demoniseren die mij ten onrechte behandelden toen ik hun mededogen en hulp
nodig had, om hen af te schrijven als boosaardige martelaars die erop uit waren
om mij te pakken te krijgen. Toen ik hen echter in hun ogen keek en hen om hulp
vroeg, toen ik zei, “Broeder, kan je mij niet zien? Zuster, kan je mij niet
helpen?” zag ik dat zij niet in mijn ogen konden kijken. Zij moesten van mij
weg kijken. Hun harten waren de gehele weg afgesloten. Zij moesten van mij de
vijand maken. Het excuseert hun gedrag niet, maar ik besefte dat zij nog meer
gekwetst waren dan ik dat was. Zij zijn slachtoffers van wat het ook maar is
dat er de oorzaak van is dat hun hart afgesloten raakte. Zij hebben het contact
verloren met hun capaciteit om de menselijkheid in een zielkameraad die ook
lijdt te zien, en ik was voor hen onzichtbaar. Zelfs terwijl ik fier en sterk
stond, eisend dat ik met respect behandeld diende te worden, vertrouwden zij
mij niet, noch respecteerden zij mij of zagen zij mij zelfs maar. De politieman,
degene die mij had moeten beschermen, was zo verloren en gewond dat hij faalde
om mijn menselijkheid te zien. Het maakte het moeilijk voor mij om dat van hem
ook te zien.
Ik
verloor mijn strijd in de rechtbank, en ik voelde me leeggelopen, gesloopt,
getraumatiseerd - verraden door een cultuur die niet onschuldige slachtoffers
beschermt. Maar ik weet ook dat ik geen hulpeloos slachtoffer ben - en ik wil
niemand diens medelijden. Iedereen die medelijden met me heeft ontkracht mij.
Mijn beste vrienden brachten de gehele zaak in de rechtbank door met mij te
vertellen, “Ik houd jou in je heelheid en ik houd je daar totdat jij het je
weer herinnert.” Dat bekrachtigd mij. Medelijden met mij te hebben of mij te bestempelen
als het één of andere slachtoffer maakt mij ook klein. De ondersteuning van
mijn liefdevolle ZielStam hielp mij om de verleiding te vermijden om afbreuk te
doen aan mezelf, om mezelf op te laten slokken in een verhaal van
slachtofferschap. Ik was in staat om de pijn in/naar groei te transformeren,
maar het eiste alles van mij om te vermijden in/naar een ontkrachte staat te
vervallen van niet genezen trauma.
Het
Ontwaken van het Sterke Vrouwelijke
De
onverwachte zegen van dit trauma - hetgeen ik genezen heb met acute trauma
therapie - is dat de sterke vrouwelijke Mama Beer strijdster in mij tot leven
kwam. RAAAAAAAAARRRRRRRR…
Ik
had me niet gerealiseerd hoe onderdrukt deze felle/woeste Goddelijke energie in
mij geweest was. Alles in de opvoeding van mijn kindertijd, in mijn
Christelijke kerk conditionering, in mijn medische onderwijs - versterkte hoe
ik verondersteld wordt om gewoon kwaadheid weg te duwen,
verontwaardiging/woedde te onderdrukken, het in te slikken in het aangezicht
van ongerechtigheid, en het machtsmisbruik te tolereren. Door dit trauma
heengaand ontwaakte iets in mij dat lang sluimerend geweest was, en voor deze
activering, ben ik dankbaar, zelfs te midden van de pijn van wat ik ervaren
heb. Het liedje dat Karen Drucker voor mij schreef - Thank You For this Gift Of
Love - werd mijn mantra, het hielp mij bij het weerstaan van te vallen in een
put van slachtofferschap en hielp mij me dankbaar te voelen voor de
Felle/Woeste Godin die ontwaakte in de kielzog van het trauma. (Luister hier naar het liedje van Karen)
De
Opstanding van De Felle/Woeste Mama Beer
In
plaats van je geslachtofferd en verlamd te voelen, wat als de Felle/Woeste Mama
Beer Strijder in een patiënt die slecht behandeld wordt door de arts opstaat en
deze erop wijst dat hij/zij misbruik maakt van de heilige heiligheid van de
arts-patiënt relatie? Wat als de mens in de spirituele gemeenschappen wiens
leiders hun macht misbruiken opstaan in protest tegen hoe Liefde geschonden
wordt? Wat als iedereen ermee ophield hun misbruik makende, narcistische bazen
die hen slecht behandelen te tolereren … en respect, gelijkheid, seksuele
veiligheid en gerechtigheid eisen in de werkplaats? Wat als wij gewoon ophouden
met politici en bankiers en CEO’s toe te staan hun macht te misbruiken,
hebzucht en materialisme voorrang te geven, zich slecht te gedragen en ermee
weg te komen? Wat als de tijd wanneer echtgenoten hun vrouwen en kinderen
misbruiken en niet in de gevangenis eindigen eenvoudigweg voorbij zijn? Wat als
wij voor elkaar uitkijken en ermee ophouden onze blik af te wenden wanneer wij
het misbruik maken van de macht zien gebeuren? Wat als wij ermee beginnen
grenzen in te stellen en consequenties afdwingen voor zelfs het geringste
misbruik? Wat als de mannen die erom geven zich bij ons aansluiten - om ons te
beschermen - in deze felle/woeste opstand? Wat als
de tijd echt op is? Wat dan?
Ik
weet dat dit naïef klinkt, en dat niet iedereen zich in een psychologische,
fysieke en financiële positie bevindt om op te staan en te zeggen, DIT STOPT
NU. Maar wat als er een wonder gebeurde en diegenen die hun macht misbruiken plotseling
geen kwetsbare slachtoffers vonden - omdat iedereen voor zichzelf opstaat en
zegt HELL NO/ECHT NIET!? Wat als degenen die niet voor zichzelf op kunnen staan
- de kinderen, de gehandicapten, de kansarmen - erop kunnen vertrouwen dat
diegenen die wel op kunnen staan achter hen staan en niet langer meer het machtsmisbruiken
zullen tolereren?
De
Moeders van De Vermisten
Wat
als dit met de vrouwen moet beginnen, als wij het Felle/Woeste Vrouwelijke
toestaan om ons te bezitten, aldus Zij alles weg kan strippen dat geen Liefde
is, aldus zij kan grommen en sissen en haar woedde/verontwaardiging laat zien
aangaande hoe Liefde misbruikt wordt - steeds maar weer opnieuw? Wat als de
Kali in ons allemaal ieder gebied in onze levens identificeert waar wij ons
geslachtofferd voelen door anderen die niet in integriteit zijn met hun gebruik
van de macht, en wij het naar buiten roepen en ermee ophouden het te tolereren?
Laat het goede meisje los, het lieve meisje, iemand die anderen behaagt, degene
die conflict vermijdt, de gemakkelijk in de omgang zijnde, spirituele omzeiler,
de “Ik ben zo spiritueel dat ik je gewoon vergeef - steeds maar weer opnieuw.” Zeker, vergeef. Maar vervolg terwijl je vergeeft. Als je vecht voor wat voor jou
juist is en je verliest, voel in de Mama Beer energie van de “Mothers of the Disappeared in Argentina,” die 40 jaar doorbrachten met
te marcheren in protest tegen diegenen aan de macht die 30,000 onschuldige
mensen kidnapten en vermoorden, inclusief de kinderen van deze moeders.
Gedurende 40 jaar hebben zij gerechtigheid geëist, weigerend om weg te gaan,
onbereid om zich terug te trekken totdat gerechtigheid is geschied, onbereid om
zich de mond te laten snoeren door een regering die wil pretenderen dat
volkerenmoord en massamoorden niet gebeurden in hun land. 2000+ protestmarsen -
en zij zijn er nog steeds mee bezig.
Ik
suggereer niet dat dit het juiste pad voor iedereen is. Sommigen van ons moeten
accepteren wat er gebeurd is en verder gaan. Maar dank de Godin, er zijn nog
steeds vrouwen die olie op het vuur gooien van de Mama Beer die niet
geïntimideerd zal zijn en het niet op zal geven. Misschien zouden sommigen van
ons één of twee dingen kunnen leren van deze dappere, standvastige ouders.
Wat
is Jouw Relatie met het Woeste Gezicht van Liefde?
Ben
je bang van het Felle/Woeste Vrouwelijke of de Meedogenloze, meedogende
Beschermer van het Kwetsbare binnenin jou? Ben je bereid je uit te spreken! Nee
te zeggen? Betrokken te raken? Risico’s te nemen? Durf het conflict te initiëren
of een klokkenluider of een onruststoker te zijn. Ik suggereer niet dat wij
demoniseren of polariseren. Neem gewoon de leiding over je geboorterecht om
niet misbruikt te worden - en help diegenen te beschermen die mogelijk niet zo
sterk en dapper zijn als jij bent.
Richt
je blik binnenwaarts voor gedurende slechts een moment. Jegens wie ben je
momenteel te toegeeflijk? Waar mogen angst of schaarste of conditionering jou
in een misbruik makende situatie houden? Waar in je leven mag je opgeroepen
worden om op te staan en te zeggen, HELL NO/ECHT NIET!? Wie heeft er mogelijk
jouw Mama Beer bescherming nodig? Wat zou er moeten veranderen voordat jij je
zou kunnen voelen om gewoonweg NEE te
zeggen tegen iedere verdere misbruiker?
Vergeet
niet aan jezelf te vragen waar jij zelf mogelijk degene bent die je macht
misbruikt. Waar ben je aan het uithalen naar diegenen die niet terugvechten?
Waar veroorzaakt je passieve-agressieve verontwaardiging dat je anderen pijn
doet waarvan je zegt dat je om hen geeft? Laat de Woeste Mama Beer jou net zo
verantwoordelijk houden als dat jij anderen verantwoordelijk houdt.
Wat
zou er kunnen gebeuren als wij allemaal deden wat wij moeten om volledig,
ethisch en liefdevol in onze macht te staan - fel/woest maar mededogend eisend
dat degenen die hun macht misbruiken stoppen? Wat dan?
Liefde,
Lissa
Rankin
Vertaling:
Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
©2018 -
Lissa Rankin, MD - http://lissarankin.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten