De
Christus Energie is Volledig Ingedaald op de Aarde en Verankerd in de Kristallen
Kern van Gaia
21
december 2016 / Lilian Gijsbers
Een
woensdag, even rust... Alhoewel rust tegenwoordig heel anders voelt. De
trilling van de Aarde stijgt zó snel en het proces van ons allen is zodanig in
stroomversnelling, dat je echt af en toe moet bijkomen.
Wat
ik tijdens energetische sessies meemaak is zo ver buiten de gebaande paden, dat
ik vervolgens een heel gek gevoel heb
als ik even “gewoon” thuis ben. Dan komt de schok, het besef van wat ik heb
meegemaakt en waarvan ik deel uitmaak. Zo was het ook vandaag.
Afgelopen
donderdag hadden we een fantastische meditatie, die ons in diepe trance bracht.
11 mensen waren bijeen, we reisden in het Universum. Opeens waren we in een
lichtkamer, een plek waar we onszelf konden laten helen en waar grote energie
was om ons te omhullen en kracht te geven.
Even
later ontdekten we waarom dit gebeurde. Sommigen bleven achter in de
lichtkamer, anderen gingen verder. En opeens stonden we bij een kasteel, een
krachtplek in het Universum wat we als een kasteel waarnamen.
Ineens
stond ik ergens middenin dat kasteel, tijd en ruimte bestonden niet meer, en ik
hield een diamant vast ter grootte van een paar voetbalvelden. Maar het was er
aardedonker … ik zag niks, voelde alleen die diamant. Ik riep de rest.... “Waar blijven jullie? Ik sta hier met een
diamant, maar kan het niet alleen!” Eén persoon uit de groep vond me en
later ook enkelen meer.
De
trance werd dieper, een enorme kracht verzamelde zich in de ruimte. Wij konden
het allemaal ervaren en voelen, werden achterover gedrukt in onze stoelen. De
diamant was dof, uitgeblust.... “We
moeten er water overheen laten stromen,” riep iemand opeens.... Ja, zo
voelde dat, maar waar haal je water?