Ann
Albers en de Engelen
“We
Hebben Allemaal een Uniek Recht om te Zijn!”
16
Juli 2016
Precies nu is er een zeer
liefdevolle energie in de wereld, welke jullie allemaal aanmoedigt om jullie
harten naar de oppervlakte te brengen. Voor sommigen is het gemakkelijk. Jullie
hebben hard gewerkt om authentiek te zijn, om oprecht met jezelf te zijn, en om
met oprechtheid met anderen te communiceren.
Voor
een groot aantal zielen echter, is dit niet zo gemakkelijk. Als een persoon nog
niet geleerd heeft om binnenin diens eigen hart te kijken en te vinden wat
werkelijk daar is, mogen de gevoelens tot uitbarsting komen, zoals een vulkaan
dat doet, in vlagen en spurten, en zelfs op manieren naar buiten komen welke
niet direct de diepere waarheid binnenin reflecteert.
Bijvoorbeeld;
zeg, een persoon vraagt diens partner om te helpen en de partner explodeert in
kwaadheid. In werkelijk is hij of zij eenvoudig gefrustreerd, overweldigd, en
wil wel helpen maar voelt zich uitgeput. Als zij dit met liefde zouden
communiceren - “Ik zou je graag willen helpen maar ik ben nu uitgeput. Kan ik
dit later doen?” - dan zou een grotere intimiteit bereikt kunnen worden.
Of
neem een ander voorbeeld. Je deelt je hart of gezichtspunt met iemand en zij
vallen je onmiddellijk aan of stellen je in het ongelijk. In werkelijkheid
proberen zij om hun mening kenbaar te maken maar zijn bang om het eenvoudig te
delen. Misschien werden zij als een kind niet gehoord. Misschien werden zij
ertoe aangezet zich “dom/dwaas” te voelen. Misschien hebben zij wanhopig iemand
nodig om het met hen eens te zijn om zich waardevol te voelen op deze Aarde.
Als zij hun werkelijke gevoelens zouden kunnen verwoorden in plaats van
eenvoudig hun gedachten, dan als jij het er niet mee eens bent, zouden jullie een
dieper begrip van elkaar hebben.
Dierbaren,
overeenstemming is nooit noodzakelijk voor Liefde. Echter, als jullie inniger willen
worden met diegenen die in jullie leven passen en zachtjes weggaan van diegenen
die dat niet doen, zullen jullie dieper moeten graven, ertoe moeten komen jullie
eigen harten meer te kennen, en dan deze prachtige harten met Liefde en
mededogen verwoorden. Iedereen heeft een recht op diens gezichtspunt. Iedereen is
precies waar zij moeten zijn om in/naar het volgende niveau van begrip en Liefde
te groeien … inclusief jij!
Dus
in plaats van anderen in het ongelijk te stellen, of jezelf in het ongelijk te
stellen, sta iedereen toe, inclusief jezelf, een uniek en heilig gezichtspunt.
God Zegent Jullie! Wij houden heel veel van jullie.
-- De Engelen
****
Boodschap van Ann
Hallo Iedereen,
Vorige week, toen de engelen de nieuwsbrief
channelden over het uitdagen van mensen, voelde ik me geweldig over hoe ik
enige buitengewone onaangename individuen met Liefde en vriendelijkheid
behandel, en zonder overstuur te raken. Zoals altijd is er meer om te leren…
Een zeer aardige vrouw stond een paar weken
geleden erop om mij een genezende behandeling te geven. Ik voelde niet echt een
reden om het te accepteren, maar zij was zo aardig en volhoudend dat ik zwichtte
en er eentje nam. Het was zachtaardig, liefdevol, en ik kreeg er een paar goede
herinneringen van, maar in waarheid, kan ik mezelf genezen en heb ik andere
genezers waar ik veel meer mee resoneer. Ik bedankte haar en dacht dat dat het
was.
Toen ik haar weer tegenkwam de opvolgende week,
was ik verrast toen zij begon erop te staan dat zij me een volgende behandeling
ging geven. Het was een genereus aanbod, maar ik had geen wens of begeleiding
om dit te doen, dus wees ik het vriendelijk van de hand.
Ze werd zelfs meer indringend, vriendelijk, maar
desalniettemin negeerde ze volledig mijn wensen. Zij vertelde me dat ze dit ging doen, dat ik naar veel meer moest kijken om mijn rug te genezen, dat
ik niet zou moeten staren, en dat de
manier waarop ik haar energie gewaarwerd niet de manier was dat ik zou moeten zijn.
Dat was genoeg voor mij! Ik weerstond de
verleiding om in een strijd van ego’s terecht te komen. Ik rechtvaardigde mijn
keus niet, vertelde haar niet over mijn bekwaamheid om mezelf te genezen, legde
niet uit dat mensen miraculeuze genezingen ontvingen door mijn staren, of mijn
wens deelde om met andere mensen te werken waarmee ik veel diepgaander mee
resoneerde. (Mijn dierbare Chiropractor herstelde mijn rug in één sessie later
die week!). In plaats daarvan nam ik een ademteug, sloot mijn ogen, viel in
mijn hart, en vond wederom mijn waarheid. Wederom, wees ik haar aanbod
vriendelijk en met respect af.
Ik kon het niet geloven! Zij hield vol met
vriendelijk haar dienstverlening mij op te dringen en stelde me in het
ongelijk! Ik nam een volgende ademteug, viel in mijn hart, en zeer liefdevol,
maar ferm zei ik, “Vergeef me alsjeblieft, maar ik ga luisteren naar mijn eigen
begeleiding en ik ga geen volgende behandeling met jou doen.” Zij antwoordde, “Oh
er is geen noodzaak voor vergiffenis, maar…” en zij ging verder. Ik stopte de
conversatie.
Het was duidelijk dat zij mijn keuze niet kon
accepteren. “Nee, “zei ik, “Ik ga luisteren naar mijn eigen begeleiding.” Ik werd de kei die niet wilde rollen. Zij
vertrok. Ik deed enig diep ademhalen, voerde mijn
frustraties af in de Aarde die dat soort energie gebruikt om zichzelf bijeen te
houden en ging verder met mijn dag.
Ik hoorde wekenlang niets van haar. Ik dacht dat
we klaar waren, maar op een dag toen ik me vreugdevol voelde, kreeg ik een
volgende telefonische boodschap, om me “na te checken”. Ik wiste de boodschap voordat
ik naar de rest kon luisteren, vroeg mijn assistente om op te bellen, haar te
bedanken en haar te vertellen dat ik geen contact met haar zou maken. Ik heb in
mijn leven geen tijd voor mensen die mij niet kunnen accepteren zoals ik ben,
en zij had duidelijk een gebrek aan respect daarvoor gedemonstreerd.
Wat mij schokte was hoe krachtig haar telefoontje
mij triggerde en overstuur maakte. Ik kon de onplezierige discussie van
verscheidene weken geleden niet uit mijn gedachten krijgen! Het was duidelijk
dat er iets was waar ik naar moest kijken hier. Er was een geschenk in dit alles dat erop wachtte om gevonden te
worden.
Het is niet plezierig wanneer mensen ons
triggeren, maar het kan een zegen in vermomming zijn. Hoe meer wij onze “knoppen” zien, hoe sneller we hen
kunnen uitschakelen, kunnen leren wat authentiek binnenin ons gaande is, en in
onze liefdevolle, authentieke kracht staan.
Ik dook binnenin. Ik besefte dat ik geleerd heb
om kalm, vriendelijk en ferm te zijn wanneer mensen gemeen en gewiekst zijn. Ik
heb er geen probleem mee om duidelijke grenzen in te stellen met diegenen die
hen onvriendelijk oversteken. Maar met iemand die anderszins aardig en sympathiek
is, doch respectloos voor mijn keuzes, is het voor mij nog steeds moeilijk om
weg te lopen.
Soms, herinneren de engelen mij eraan, dat wij
weg moeten lopen van iemand anders om ons zelf in ere te houden. Ik besefte dat dat het geval was hier en ik was
ongemakkelijk met het te doen. Ik vond deze vrouw aardig. Ik respecteerde haar
energie. Ik heb echter geen ruimte in mijn leven voor mensen die mijn recht om
te Zijn niet in ere houden.
Ik was eenvoudig ongemakkelijk dat ik moest
kiezen mezelf in ere te houden
en “nee” tegen haar te zeggen, of “ja” tegen haar te zeggen en iets te doen
waarvan ik duidelijk wist dat het niet goed voor mij was. Ik koos om mezelf te
eren. Zij zal om moeten gaan met wat voor teleurstelling dan ook dat het
resultaat is en ervan moeten leren.
Toen ik daar vrede mee sloot, verdween de hete
knop. Ik voelde alleen maar Liefde en dankbaarheid voor een onderwijzende dans
die voorbij is, tenminste aan mijn einde. Zou ik deze prachtige ziel weer zien,
heb ik er geen probleem mee om wederom liefdevol eerlijk te zijn. Ik weet nu
dat in de toekomst, zelfs als het niet gemakkelijk is, ik geen probleem zal
hebben weg te lopen van diegenen die mijn ziel, mijn begeleiding voor mezelf,
en mijn keuzes niet kunnen respecteren. Wat een opluchting!
Zoals de engelen mij er vaak aan herinneren; je
zou geen roos en een tulp erop betrappen te bakkeleien over dat de één meer zo
zou moeten zijn als de ander! We hebben allemaal onze
plaats in de Schepping, sommigen dichtbij, sommigen ver weg, maar allemaal
waardevol. Onze taak is om onze eigen plaats te ontdekken en er duidelijk en
liefdevol in te staan J
Dus hier zijn een paar tips om jullie te helpen
meer authentiek je waarheid te ontdekken en er in te leven, zelfs wanneer het
niet gemakkelijk is…
1. Als jij je overstuur of getriggerd voelt, in
plaats van anderen te beschuldigen, ga binnenin.
Mensen triggeren ons. Het nieuws triggert ons. Onze
eigen gedachten triggeren ons. Ik heb een eenvoudige regel in mijn leven. Wanneer
ik niet blij/gelukkig ben, weet ik dat ik ergens niet 100% eerlijk met mezelf
ben. Ik journaliseer al mijn gevoelens, stroom van bewustzijn, totdat de
waarheid naar boven bubbelt.
Soms ziet wat ik journaliseer eruit zoals een
hoogst ontwikkelde, bewuste introspectie. Op andere keren heb ik een onheilige
tirade, in mijn journaal, in privé, en reageer af wat ik niet echt bedoel en
nooit tegen een ander persoon zou zeggen. Ik plaats een bubbel van Licht om me
heen, vraag de engelen om wat voor negatieve energie dan ook, te “composteren
en te recyclen”, en laat wat voor gekwetste gevoelens dan ook in geschreven
woorden vliegen.
Soms gebeurt er iets magisch wanneer je stopt
jezelf te censureren en je pijn een stem laat hebben - in privé, op een manier
die niemand kwetst. Denk eraan als een hoogst ontwikkelde vorm van Zelf-Liefde
om toe te geven dat je negatieve gevoelens hebt … en om mededogen voor jezelf
te hebben als je hen toestaat om zichzelf op natuurlijke wijze uit te werken.
Zeker, als je authentiek naar iets meer positiefs kunt verschuiven, doe dat
dan! Er zijn desalniettemin tijden, wanneer wij daar oprecht nog niet zijn. Dit
is wanneer van jezelf houden door de
ontreddering/het overstuur zijn heen waarde heeft. Na het te keer gaan en
afreageren in een privé journaal, komt waarheid tevoorschijn.
Als je een huilend of kwaad kind wegstuurt, raken
zij zelfs meer overstuur, maar als je hen oppakt, naar hen luistert en hen
vasthoudt in die omhelzing van Liefde, beginnen zij tot rust te komen en
bewegen in/naar een meer vreedzame liefdevolle werkelijkheid. Zo ook voor het
kind dat overstuur is binnenin ons.
2. Wanneer je eenmaal je waarheid kent, wordt de
juiste actie duidelijk
Wanneer je eenmaal weet hoe jij je voelt, zal je
weten hoe je behandeld wilt worden, wat je wilt doen, enzovoorts. Duidelijkheid
komt van intiem met jezelf te zijn. Te doen wat je weet om te doen. De moeilijke
conversaties te hebben zonder een agenda om wie dan ook daarmee in te laten stemmen,
met slechts een intentie met te zeggen wat voor jou waar is op de
vriendelijkste manier mogelijk. Of, om gewoon weg te lopen. Het is nooit onze
taak om een ander te “onderwijzen” die niet om de les gevraagd heeft. Het is
oké om gewoon te vertrekken.
Ik keek op een keer naar twee onschuldige kinderen
die met elkaar omgingen. De één sloeg de ander. De tweede huilde een beetje en
ging toen naar de eerste, “Ik vind jou niet leuk. Je was gemeen tegen me. Ik ga
niet meer met je spelen.” Daarin ligt waarheid, onschuld, en Liefde, omdat Liefde
niet liegt. Ik kan een moeilijke waarheid nu liefdevol uitspreken, als ik weer
in die positie geplaatst wordt, zonder wie dan ook in het ongelijk te stellen …
net zo stellig en onschuldig als dat kleine kind.
3. Als jij je hart met iemand deelt en zij het
niet respecteren, weet waar je thuishoort en waar niet.
Jaren geleden was ik vreselijk gefrustreerd met
een andere vrouw die probeerde om me genezende behandelingen op te dringen. Ik
probeerde uit te leggen dat zij mij in een eerdere behandeling in feite bezeerd
had, maar zij luisterde helemaal niet. Ik was jonger en wist niet wat te doen.
Ik deed er het zwijgen toe, en werd kwaad! Ik wist niet wat te zeggen! Ik
wendde me tot de engelen … “Ze wilde niet naar me luisteren! Wat zou ik gezegd
moeten hebben?” Op een echte engelen manier antwoorden zij, “Je zou haar hebben
moeten vertellen, “Ik heb niet het gevoel dat je naar een ding dat ik zeg
luistert”, en weg moeten lopen! Eenvoudig, eerlijk en onschuldig.
Meer recentelijk stuurde een man op Facebook die
ik niet ken me een foto van iets dat niet verstuurd had moeten worden. Ik
vertelde hem vriendelijk maar ferm dat het niet passend was en spam-blokkeerde
hem. “Was er een meer vriendelijke manier dat ik daarmee had kunnen omgaan?”vroeg
ik de engelen? “Vriendelijker, nee. Maar
eerlijker, ja! Je zou meer authentiek geweest kunnen zijn!”
bestraften ze mij liefdevol. “Hoe,” vroeg ik, “Wat zou ik gezegd moeten hebben?”
Hun antwoord stuurde me in lachstuipen. “Je zou gezegd kunnen hebben, “EW! Dat is
afgrijselijk!” Onschuldig als een kind…
Dus deze week doe je
best - en ik zal dat ook - om terug te keren naar die onschuldige staat van de
kindertijd waar wij kunnen zeggen wat we bedoelen, diepgaand, authentiek,
zonder een agenda om wie dan ook ermee ingestemd te krijgen, maar slechts een
behoefte om de waarheid binnenin tot uitdrukking te brengen!
Ik duik zelfs een klein beetje dieper op deze in,
mezelf uitdagend om iedere plaats te vinden waar ik me nog steeds zorgen maak
over wat ik zeg, en proberend naar die staat terug te keren van heilige
onschuld waar we helemaal kunnen “zijn zoals kleine kinderen en het Koninkrijk
van de Hemel binnengaan!”
Ik houd van jullie allemaal!
Ann
Ann
Vertaling:
Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten