Ann
Albers en de Engelen
"Het
Nu Is Alles dat Jullie Hebben"
September
2013 / Week 40
Wij
zouden willen bidden dat elk en iedereen van jullie zou kunnen stoppen met
analyseren of je nu wel of niet "zou moeten" willen wat je in het
leven wilt. Kan je eenvoudig tegen jezelf zeggen, "Dit is wat ik wens. Ik
weet niet waarom. Ik weet niet of het goed voor mij is of niet, maar ik wil
deze creatie van mij verkennen. Ik wil zien waar het mij naartoe leidt."
De
mensheid besteedt teveel tijd, naar onze mening, met te proberen vooruit in de
toekomst te kijken, in plaats van het leven precies hier en nu te leven. Als je
een wens hebt om iets te doen, begin dan stappen te ondernemen in die richting.
Als je een wens hebt om een relatie te verkennen welke wederzijds is, doe dat
dan vooral. Houd op met te vragen, "Zal dit mij gelukkig maken? Zal dit
voor mijn hoogste goed zijn?" Want in waarheid lieve vrienden, jullie
krijgen te kiezen hoe jezelf gelukkig te maken. Als jullie werkelijk in staat
waren om ieder moment te omhelzen, dan zouden jullie weten, in dat moment, wat
jou wel of niet gelukkig maakt. Je zou met het leven dansen, in plaats van te
proberen het te regelen. Je zou met andere menselijke wezens dansen zoals zij
zijn, in plaats van te proberen om hen in overeenstemming te krijgen met jouw
verwachtingen. Je zou leren dat je naar iets toe kunt bewegen of ervan vandaan,
ongeveer zoals de dieren dat doen, wat afhankelijk is van of het jou in het
moment inspireert of niet.
Jullie
hebben in ieder moment een keuze dierbaren. Jullie zijn bang dat als je nu een
keuze maakt, dat je eraan vastzit, maar in werkelijkheid, heb je in precies het
volgende moment een nieuwe keuze. Dus leef jullie levens in plaats van na te
denken over hen. Leef hen nu, en nu, en nu weer. Dans met wat er nu voor jullie
ligt. Vertrouw jullie harten nu in dit moment. Doe wat nu het meest vreugdevol
en inspirerend voor jou aanvoelt. Want nu, dierbaren, is alles dat jullie ooit
werkelijk hebben.
God
Zegent jullie! Wij houden heel veel van jullie.
-- De Engelen
-- De Engelen
Ann's Bericht - Geschenken
in het Heden
Hallo
Allemaal!
Ik
houd van de tijden in mijn leven wanneer ik werkelijk een ongeplande dag kan
leven, vrij om te gaan waar mijn hart mij naartoe leidt. Het gebeurde het
afgelopen weekeinde. I had de Zondag terzijde gezet als een dag van rust, en
besloot dat ik zou doen wat het ook was dat mijn hart aanstond. Ik werd wakker na slecht drie
uren van slaap met het verlangen om tijd door te brengen in de bossen van
Sedona. En dus binnen een paar uren zat ik in mijn auto, en werd begroet door
de meest glorieuze zonsopkomst me dankbaar voor het leven voelend, en biddend
met een hart dat overstroomde met dankbaarheid voor iedereen waar ik maar aan denken
kon.
De
wolken waren onheilspellend toen ik Sedona bereikte. Het zag ernaar uit alsof
iemand een donkere grijze deken met ontelbare vrouwen dwars over de hemel
gedrapeerd had dat ik gewild had dat zonnig en helder voor mijn omzwervingen
zou zijn. Dus begon ik mijn leuke kleine affirmatie, "Ik ben de zon die de
wolken wegbrandt," en verbeelde me een zon die de wolken wegbrandde. De
parkopzichter aan het begin van de route waarschuwde me, "Het wordt
verondersteld te gaan onweren." Ondanks de waarschuwing, voelde alles
binnenin me aan dat het prima was om te gaan wandelen. Dus, ging ik sowieso, me
nog steeds verbeeldend dat het weer op zou knappen. Vast en zeker kwam binnen
twintig minuten de zon tevoorschijn, de wolken dreven weg en de dag veranderde
in de meest glorieuze koele en prachtige dag die ik in tijden gezien had. 4
kilometer terug in de route, voorbij de plaats waar het ophoudt en waar ik door
het koude water heen moest lopen, zag ik een eenzame vlinder. "Hallo schatje! Ik
hou van je! Kan ik een foto van je maken," riep ik naar hem of haar. Ze
vloog een paar keren rondom me heen en speelde het klaar om op mijn pols te
landen! Ik was voorbij het betoverd zijn. Het leek alsof de dag gewoon beter
bleef worden.
Deze
ongeplande dagen vullen mijn hart en ziel. Wederom herbetreed ik de stromingen
van gratie, lijn me opnieuw met mijn hart uit, en herlaad mijn spirit. Het neemt
mij verscheidene uren om naar het einde van de route te wandelen maar toch ben
ik zo opgeladen met de levenskracht van de natuur dat ik me bij tijden op de
terugweg als een gazelle voel die door het bos vliegt. Ik voel me verkwikt,
zelfs na het wandelen van 8 kilometer na een klein beetje slaap. Ik voel me
vreugdevol.
Dus
wanneer jij je in jouw leven uit balans voelt, plan op z'n minst verscheiden
uren, zo niet een volledige dag, waarin je in aanraking met je hart kunt komen
en ziet waar het jou naartoe brengt. Je hoeft zelfs niet te weten wat jouw hart
wilt. Ik was op een keer zo ondergedompeld in het drama en de problemen dat ik
er geen idee van had wat ik wilde, maar de engelen gaven me dit advies. Dus
werd ik wakker en had nog steeds geen idee. "Zit rustig in de stilte
totdat je het wel weet," adviseerden ze mij. Ik denk dat ik gedurende drie
uren zat, me grondig gefrustreerd voelend totdat mijn geest uitgezet werd en ik
het vreemde verlangen had om te gaan paardrijden. (Ik rijd niet op paarden
hoewel ik van hen houd!) Dus vond ik een plaatselijke stal, reed ernaar toe en
schreef me in voor een rit op een uitgezet pad. "Waar is je vriend?"
vroeg de oude doorgewinterde cowboy mij die de rit leidde. "Ik heb er niet
één," antwoordde ik. "Dan ben ik gedurende de dag jouw vriend,"
vertelde hij me. Ik lachte zo hard dat ik bijna van het paard afviel.
"Houd me maar gewoon op het pad, alsjeblieft," antwoordde ik. We
lachten beide. De engelen hadden geweten dat ik het nodig had om te verlichten.
Ik heb vele gelegenheden gehad waar ik ergens naartoe werd gegidst, eenvoudig
om me te verlichten, de greep van mijn verstand over mijn ziel losmakend, en
een meer vreugdevolle werkelijkheid herbetredend.
En
terwijl ik vaak naar miljoenen dingen geluisterd heb die ik in plaats daarvan
moest doen, wachten de engelen geduldig totdat ik klaar ben met die nonsens, en
herinneren mij eraan dat niets meer belangrijk is dan uitgelijnd te zijn met
mijn eigen hart. Zij weten dat het leven bedoeld is om geleefd te worden en dat
als ik naar mijn hart luister dat dan alle kwesties gedaan zullen worden. Ik
zal sterven met een "te doen" lijst. Ik kan net zo goed nu een
hartgecentreerd leven leven! Natuurlijk na één van deze dagen van spontaniteit,
is de 'te doen' lijst zoveel
gemakkelijker te doen en wordt zoveel sneller gedaan. "NU" leven is
werkelijk de gemakkelijkste en meest vreugdevolle manier van leven.
Heb
een gezegende week,
Ik
houd van jullie allemaal,
Ann
PS
- Een vraag die ik vaak krijg, is, "Hoe plan je voor de toekomst als je nu
leeft." Bijvoorbeeld, zeg, dat ik een toekomstige trip wil maken. Ik weet
dat ik dat wil doen maar ik voel me niet alsof ik een reservering wil boeken. Dus
wacht ik totdat ik dat gevoel wel heb. Of ik mis de streefdatums, dan wilde ik
het niet echt, of misschien heeft God iets beters in gedachten. Precies zo,
moet ik cliënten inplannen om hen op de boeken te krijgen en de kost te verdienen.
Dit doe ik wanneer ik er zin aan heb, dus mijn hart en ziel zijn in de
inspanning. Ik dwing mezelf niet om het te doen wanneer ik te moe ben om nog
zuiver te kunnen denken. Dus kan je nu leven, en nu geïnspireerd zijn, zelfs om
toekomstige evenementen te plannen
Vertaling:
Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
©Ann
Albers, All Rights Reserved - http://www.visionsofheaven.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten